Στο φόβο.
Στον έλεγχο.
Στη βία.
Στην ανελέητη πίεση.
Στην οφθαλμαπάτη.Στις νεκρωμένες πεποιθήσεις.
Στον κεκαλυμμένα αλλοιωμένο εθνικισμό, που ύπουλα ντυμένος, χωρίς πρόσωπο πορεύεται, ως ο νέος κλέφτης της τελευταίας ρανίδας ενέργειας που σου απέμεινε.

…η επιβίωση, του σήμερα, συνυφασμένη με τον απόηχο της λέξης έλεος…
Από ποιόν όμως μπορείς να επικαλεστείς
το μέγιστο αυτό… καλό !
Εκτός από αυτόν που γνωρίζει τη γλώσσα του
ώστε πριν κάν το ζητήσεις
να σε διδάξει
να σου θυμίσει
όπως και αυτός έμαθε
όπως και αυτός θυμήθηκε
πως σαν γεννήθηκες
ο Λόγος, δεν ήταν απλά και μόνο να επιβιώνεις…..

Λουκία Πλυτά

25-6-14