Τον πόλεμο τον μίσησα μ’ όλη μου την ψυχή
Και στα παιδιά μου άφησα κατάρα και ευχή
Να ζήσουνε σαν άνθρωποι σε τούτο τον πλανήτη
Ποτέ μην προσκυνήσουνε κανένα κυβερνήτη.

Να μην ακούνε τους σοφούς όταν θα τους μιλήσουν
Πως έχουνε πολλούς εχθρούς και να τους πολεμήσουν
Δεν έκανε με σύνορα την γη ο δημιουργός μας
Ας τον αφήσουμε αυτόν να είναι οδηγός μας.

Αυτός δεν μας διέταξε να φτιάχνουμε κανόνια
Ούτε και μας εδίδαξε να ζούμε με διχόνοια
Άνθρωπο πάνω εις την γη να μην εμπιστευτούμε
Και για πολέμους σαν μιλούν να μην χειροκροτούμε.

Αυτοί που τάχατες για μάς κοιμούνται και ξυπνάνε
Με λόγια μελιστάλαχτα όλους μας ξεγελάνε
Γι’ αυτό εγώ εδίδαξα αγάπη στα παιδιά μου
Και μαύρους-άσπρους-κίτρινους-βάζω στην αγκαλιά μου.

Γιάννης Μαυρογιάννης
Αύγουστος 2014