Ανεξάντλητη πηγή εκτυφλωτικού φωτός, με αναγκάζεις να κλείσω τα μάτια, να στρέψω το βλέμμα αλλού…

Κρύβεσαι, εκθέτοντάς με…

Άσε με στο σκοτάδι μου σε παρακαλώ.

Ακόμα μπορώ να βλέπω με τα μάτια της φαντασίας… Δεν τα χρειάζομαι τα φώτα σου, στρέψε τους προβολείς σου αλλού, σε παρακαλώ, μακριά από εμένα… κράτησε τα φώτα σου μακριά από εμένα…

-Της νύχτας τα καμώματα-

«τα πιο σκοτεινά αντικείμενα, εκπέμπουν το δικό τους φως»

Γιώργος Μαυρογιάννης

Σεπτέμβριος 2014

© copyrights protected all rights reserved