Ημέρα δεύτερη

«Τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή σου»;

Τότε, όταν με ρώτησες αυτό, έμεινα να σε κοιτάω σαν χαζός, χωρίς να μπορώ να δώσω απάντηση.

Διάφορα πράγματα περνούσαν από το μυαλό μου, αλλά κανένα, όσο σημαντικό και αν φαινόταν, δεν έμοιαζε να είναι το πιο σημαντικό.

Τώρα που βρήκα την απάντηση, δεν βρίσκω εσένα για να στην δώσω.

Μακάρι να ήμουν ικανός να απαντήσω τότε. Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά τώρα. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα ή όχι αλλά σίγουρα θα ήταν διαφορετικά.

Μην ανησυχείς για εμένα όμως. Τα δύσκολα έχουν περάσει. Από χθες βρίσκομαι στην τελευταία πτέρυγα και περιμένω.

Εδώ οι ανέσεις είναι πολλές. Το φαγητό είναι ζεστό, στο κρεβάτι υπάρχει στρώμα και μου επιτρέπουν επίσης να κάνω μπάνιο κάθε ημέρα.

Ακόμα και οι φύλακες είναι καλοί μαζί μου. Σήμερα το πρωί με ρώτησε κάποιος αν ήθελα τσιγάρο. Αρνήθηκα. Του εξήγησα ότι το κάπνισμα σκοτώνει.

Συγχώρα με για τα άσχημα γράμματα με τα οποία σου γράφω. Τα φώτα έχουν σβήσει εδώ και ώρα και γράφω σχεδόν στα τυφλά.

Δεν έχω ύπνο απόψε. Πρέπει όμως να  καταφέρω να κοιμηθώ. Πέντε βράδια έχουν μείνει. Πέντε βράδια, πέντε όνειρα. Δεν θέλω να χαραμίσω κανένα.

Ελπίζω να ονειρευτώ κάτι καλό απόψε.

Ακούω την βραδινή περίπολο να πλησιάζει.

Κάνω πως κοιμάμαι.

Ημέρα Δεύτερη.

Γιώργος Μαυρογιάννης Ιανουάριος 2015
© copyrights protected
all rights reserved