Ημέρα τέταρτη

Σήμερα είναι Κυριακή. Όπως τότε που πήγαμε εκείνη την κατασκήνωση στα βουνά. Και τότε Κυριακή ήταν. Η πρώτη Κυριακή της ζωής μου.

Όλες μου οι αισθήσεις έχουν μια ανάμνηση από εκείνη την ημέρα.

Η ησυχία ήταν τόσο μεγάλη, που σε θυμάμαι να λες «εδώ δεν ακούγεται τίποτα». Όχι… εκεί ακούγαμε τα πάντα. Στην θορυβώδη μας πόλη δεν ακούμε τίποτα. Θυμάμαι έκλεισα τα μάτια… το απαλό αεράκι, το κούνημα των φύλλων στα δέντρα, το κελάηδισμα των πουλιών, το νερό που κυλάει, είναι τα πάντα.

Θυμάμαι την μυρωδιά του πεύκου, των άγριων λουλουδιών, την μυρωδιά απο το βρεγμένο χορτάρι, μα πιο πολύ θυμάμαι την έντονη μυρωδιά από θυμάρι. Μια καθαρή και γνήσια μυρωδιά από θυμάρι επικρατούσε στον δροσερό αέρα και κατέβαινε ατόφια μέχρι τα πνευμόνια.

Θυμάμαι που γονάτισα δίπλα στο ποταμάκι που διέσχιζε το βουνό και έφερα στο στόμα μου μια χούφτα νερο. Κρύο νερό, κρυστάλλινο, καθαρό. Πρώτη φορά ξεδιψούσα στη ζωή μου.

Το βράδυ, όταν και η φωτιά μας είχε πια σβήσει, θυμάμαι που κοίταξα ψηλά τα άστρα του ουρανού. Εκατομμύρια κόκκοι χρυσόσκονης λαμπύριζαν πάνω από το κεφάλι μου. Πρώτη φορά ένιωσα μικρός στη ζωή μου.

Την πιο έντονη ανάμνησή μου όμως την έχω από την αφή. Το ζεστό σου χέρι στο δικό μου, καθώς περπατούσαμε στο δάσος. Συντροφιά, ασφάλεια, αγάπη. Πρώτη φορά με άγγιζε άνθρωπος.

Εκείνη ήταν η πρώτη Κυριακή της ζωής μου. Ήταν μια ημέρα ανάπαυσης και ηρεμίας. Ζωής και ελευθερίας.

Η μυρωδιά των υγρών τοίχων, η θέα του ξεφτισμένου σοβά, το ατελείωτο βρισίδι που ακούγεται από την αυλή, οι άγευστες φακές, και η υφή της μιας παλάμης μου στην άλλη, είναι ο ορισμός της τελευταίας Κυριακής.

Αυτής που δεν ξημερώνει Δευτέρα, αυτής που μένει πάντα Κυριακή…

———————————————————————————————————————————

Το διπλανό κελί είναι άδειο.

Τον «γείτονά» μου τον πήραν σήμερα πρωί. Δεν ήξερα τίποτα για αυτόν. Δεν μιλούσε καθόλου. Δεν απαντούσε σε ερωτήσεις. Μόνο έγραφε το δικό του ημερολόγιο.

Ο άγνωστος Χ, έτσι τον είχα ονομάσει.

Οι μαθηματικές ισορροπίες αλλάζουν από την μια ημέρα στην άλλη.

Ο άγνωστος Χ, μέχρι χτες ισούτο με ένα. Εδώ και λίγες ώρες ισούται με μηδέν.

Έσπασα άλλο ένα δόντι της τσατσάρας.

Ημέρα Τέταρτη

Γιώργος Μαυρογιάννης Φεβρουάριος 2015
© copyrights protected
all rights reserved