Ανήσυχος ο νέος
γεμάτος από σκέψεις
κοιτάζει απ’ την πλατεία, στο βάθος το λιμάνι
με τ’ αναμμένα φώτα του, που τον προσμένει χρόνια.

Πολλοί πηγαινοέρχονταν
χωρίς να τον προσέχουν
εκτός απ’ την διάσημη, σίβυλλα της πλατείας
που σαν ζαγάρι έμαθε να οσμίζεται το φόβο.

Σαρδόνια γελώντας του
και γοητεύοντάς τον
του δίνει γενναιόδωρα τον κρύφιο χρησμό της
που ύπουλα τον χάιδεψε και τον καθησυχάζει.

Και έφυγε χαρούμενος
κρατώντας στην καρδιά του
σημαία για τον γυρισμό, τον οιωνό που έμελλε
παρά τη θέλησή του, ήρωα να τον χρήσει.

«Μητέρα μην ανησυχείς
αφού μου το ‘χει πει,
εκεί στη Σαρδηνίας, μια γελαστή κυρία…
«ήξεις αφήξεις oυκ εν πολέμῳ θνήξεις»».

Γιώργος Μαυρογιάννης
Δεκέμβριος 2017

© copyrights protected
all rights reserved