Αναρωτιέμαι αν ήξεραν αυτοί που με θαυμάζουν

Την τελευταία λέξη μου στην ύστατη θυσία

Αν ήξεραν τη λέξη αυτή που ήρθε στο μυαλό μου

Και την παρέσυρε το σώμα μου μες την ανυπαρξία. 

Κι όλοι που με αγάπησαν, κι ακόμα μ’ αγαπάνε

Ποιος ξέρει αν η αγάπη τους συμπόνια θα γινόταν

Αν ήξεραν τη λέξη αυτή που έκαψε την καρδιά μου

Η αν σε μίσος και απέχθεια, στυγνά μεταβαλλόταν.

Και όλα τα παράσημα, κι οι τίτλοι που μ’ έχουν δώσει

Που πάνω σε αγάλματα, μνημεία έχουν χαράξει

Αντί για «ανδρείος», «ήρωας», «αθάνατος», «θαρραλέος»

Ποιος ξέρει αν σε «προδότης» και «δειλός» θα τα ‘χανε αλλάξει.

Αναρωτιέμαι αν ήξεραν, αυτοί που με θαυμάζουν

Την σκέψη αυτή που έγινε, η αρχική αιτία

Και που δεν πρόλαβε ποτέ να ειπωθεί σαν λέξη,

«Χαράμι» ο αγώνας μου, «χαράμι» και η θυσία…

Γιώργος Μαυρογιάννης
Μάρτιος 2018

© copyrights protected
all rights reserved