Εγώ,
ο στοχαστής των ιδεών και των μεγάλων λόγων
που αγαπώ την μοναξιά και τα κλειστά παντζούρια,
λυπάμαι για τα Συνέχεια
Εγώ,
ο στοχαστής των ιδεών και των μεγάλων λόγων
που αγαπώ την μοναξιά και τα κλειστά παντζούρια,
λυπάμαι για τα Συνέχεια
Αυτά που εσύ κενά τα παίρνεις λόγια
μάθε πως είναι λόγια γραμμένα στο κενό.
Είναι λεξούλες που στροβιλίζονται
στο Έρεβος του χρόνου και της σκέψης. Συνέχεια
Κατερίνα Κανάκη Αξούγκα
Απόψε
έμοιαζε πεισματικά
στου κήπου του το δέντρο.
Κρατούσε στης ερημιάς το κρύο
πέντε – έξι ξεραμένα Συνέχεια
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά·
Συνέχεια
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολὺ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε Συνέχεια
Θα ‘ρθεί καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που Συνέχεια
Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σίγα σιγά και μπαίνεις. Φοράς άσπρο κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει στη θέση που μ’ άφησες για να με ξαναβρείς. Όμως πρέπει νά `χει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε κι οι φίλοι με φοβούνται.
Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες, έχω χάσει την φαντασία μου, κι όταν ακούω «Κατερίνα» τρομάζω. Νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι συ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;
Κατερίνα Γώγου – 1981