Κουτσουρεμένα όνειρα κι ατροφικές ελπίδες, επιστρέφουν και ζητούν εξηγήσεις. Αφημένα στο έλεος του καιρού και Συνέχεια →

Μη με κοιτάς που δείχνω να ανυπομονώ. Δεν ανυπομονώ για τίποτα πια. Δεν ξέρω αν για αυτό φταίει η ανεξάντλητη μου υπομονή, ή απλά η Συνέχεια →

Δύσκολα περνούσες απαρατήρητη. Επιβλητική παρουσία, στα λευκά ντυμένη, έσερνες πίσω σου ένα ολάκαιρο στρατό. Μια ατσαλένια δύναμη που στο πέρασμά της Συνέχεια →

Και ήταν τότε που αποφάσισα να ταξιδέψω μόνος.

Τότε, όταν έριξα μια φευγαλέα και κλεφτή ματιά προς τον ατέλειωτο ορίζοντα της ύπαρξής μου.

Εκεί που το λιμάνι γίνεται Συνέχεια →

Όπως εμφανίστηκε ξαφνικά, έτσι ξαφνικά εξαφανίστηκε μια μέρα.

Έμενε σε ένα σπίτι στην άκρη του χωριού, το οποίο ήταν εγκαταλειμμένο χρόνια.

Οι πιο παλιοί έλεγαν ότι Συνέχεια →

Ημέρα έβδομη (τελευταία)

Τα χαράματα με βρήκαν ξάγρυπνο να περιμένω.

Ώρες τώρα κοιτάζω το είδωλό μου στον καθρέφτη. Κοιταζόμαστε αμίλητοι σαν δύο φίλοι καρδιακοί, που Συνέχεια →

Ημέρα έκτη

Έχω συναντήσει τον ορίζοντα του μέλλοντoς.

Ασφυκτιώ.

Το μέλλον μου δηλώνει παρών και το παρόν μου αργά και Συνέχεια →

Ημέρα πέμπτη

Πάντα ήμουνα της τελευταίας στιγμής. Δεν αναλάμβανα δράση αν δεν έφτανε η τελευταία ώρα. Μόλις συνειδητοποιούσα ότι τα χρονικά περιθώρια εξαντλούνταν, έτρεχα πανικόβλητος να Συνέχεια →