Εγώ,
ο στοχαστής των ιδεών και των μεγάλων λόγων
που αγαπώ την μοναξιά και τα κλειστά παντζούρια,
λυπάμαι για τα Συνέχεια
Εγώ,
ο στοχαστής των ιδεών και των μεγάλων λόγων
που αγαπώ την μοναξιά και τα κλειστά παντζούρια,
λυπάμαι για τα Συνέχεια
Αυτά που εσύ κενά τα παίρνεις λόγια
μάθε πως είναι λόγια γραμμένα στο κενό.
Είναι λεξούλες που στροβιλίζονται
στο Έρεβος του χρόνου και της σκέψης. Συνέχεια
Και κάπως έτσι μάθαμε τι είναι ησυχία.
Σε φασαριώδεις εμπορικούς Συνέχεια
Είναι και αυτή η εμμονή να σου μοιάσω που μου παιδεύει τα μυαλά.
Είσαι το πρωτότυπο και έχω καταντήσει ένα φτηνό αντίγραφό σου. Ένα νόθο παιδί σου, μια πλαστή ιστορία και ένα κάλπικο κέρμα.
Ένα παραμύθι βασισμένο σε Συνέχεια
Κατερίνα Κανάκη Αξούγκα
Απόψε
έμοιαζε πεισματικά
στου κήπου του το δέντρο.
Κρατούσε στης ερημιάς το κρύο
πέντε – έξι ξεραμένα Συνέχεια
Ανεξάντλητη πηγή εκτυφλωτικού φωτός, με αναγκάζεις να κλείσω τα μάτια, να στρέψω το βλέμμα αλλού…
Κρύβεσαι, εκθέτοντάς με…
Άσε με στο σκοτάδι μου σε παρακαλώ.
Ακόμα μπορώ να βλέπω με τα μάτια της φαντασίας… Δεν τα χρειάζομαι τα φώτα σου, στρέψε τους προβολείς σου αλλού, σε παρακαλώ, μακριά από εμένα… κράτησε τα φώτα σου μακριά από εμένα…
-Της νύχτας τα καμώματα-
«τα πιο σκοτεινά αντικείμενα, εκπέμπουν το δικό τους φως»
Γιώργος Μαυρογιάννης
Σεπτέμβριος 2014
© copyrights protected all rights reserved
Υπάρχουν άνθρωποι, κόρη μου
που περπάτησαν ολάκερες ερήμους διψασμένοι,
ξεσκισμένοι από τον ήλιο και την άμμο,
για να φέρουν ένα Συνέχεια
Κιότεψες κεκτημένα να δώσεις
Ψυχής υαλοκαμβά καθάριο κράτησες
Νουθεσίες Συνέχεια