Ανήσυχος ο νέος
γεμάτος από σκέψεις
κοιτάζει απ’ την πλατεία, στο βάθος το λιμάνι Συνέχεια →

Και κάπως έτσι μάθαμε τι είναι ησυχία. 

Σε φασαριώδεις εμπορικούς  Συνέχεια →

Κουτσουρεμένα όνειρα κι ατροφικές ελπίδες, επιστρέφουν και ζητούν εξηγήσεις. Αφημένα στο έλεος του καιρού και Συνέχεια →

Μη με κοιτάς που δείχνω να ανυπομονώ. Δεν ανυπομονώ για τίποτα πια. Δεν ξέρω αν για αυτό φταίει η ανεξάντλητη μου υπομονή, ή απλά η Συνέχεια →

Δύσκολα περνούσες απαρατήρητη. Επιβλητική παρουσία, στα λευκά ντυμένη, έσερνες πίσω σου ένα ολάκαιρο στρατό. Μια ατσαλένια δύναμη που στο πέρασμά της Συνέχεια →

Είναι και αυτή η εμμονή να σου μοιάσω που μου παιδεύει τα μυαλά.

Είσαι το πρωτότυπο και έχω καταντήσει ένα φτηνό αντίγραφό σου. Ένα νόθο παιδί σου, μια πλαστή ιστορία και ένα κάλπικο κέρμα.

Ένα παραμύθι βασισμένο σε Συνέχεια →