Εγώ,
ο στοχαστής των ιδεών και των μεγάλων λόγων
που αγαπώ την μοναξιά και τα κλειστά παντζούρια,
λυπάμαι για τα Συνέχεια
Εγώ,
ο στοχαστής των ιδεών και των μεγάλων λόγων
που αγαπώ την μοναξιά και τα κλειστά παντζούρια,
λυπάμαι για τα Συνέχεια
Αυτά που εσύ κενά τα παίρνεις λόγια
μάθε πως είναι λόγια γραμμένα στο κενό.
Είναι λεξούλες που στροβιλίζονται
στο Έρεβος του χρόνου και της σκέψης. Συνέχεια
Αναρωτιέμαι αν ήξεραν αυτοί που με θαυμάζουν
Την τελευταία λέξη μου στην ύστατη θυσία
Αν ήξεραν τη λέξη αυτή που ήρθε στο μυαλό μου
Και την παρέσυρε το σώμα μου μες την ανυπαρξία. Συνέχεια
Ανήσυχος ο νέος
γεμάτος από σκέψεις
κοιτάζει απ’ την πλατεία, στο βάθος το λιμάνι Συνέχεια
Και κάπως έτσι μάθαμε τι είναι ησυχία.
Σε φασαριώδεις εμπορικούς Συνέχεια
Κουτσουρεμένα όνειρα κι ατροφικές ελπίδες, επιστρέφουν και ζητούν εξηγήσεις. Αφημένα στο έλεος του καιρού και Συνέχεια
Μη με κοιτάς που δείχνω να ανυπομονώ. Δεν ανυπομονώ για τίποτα πια. Δεν ξέρω αν για αυτό φταίει η ανεξάντλητη μου υπομονή, ή απλά η Συνέχεια
Δύσκολα περνούσες απαρατήρητη. Επιβλητική παρουσία, στα λευκά ντυμένη, έσερνες πίσω σου ένα ολάκαιρο στρατό. Μια ατσαλένια δύναμη που στο πέρασμά της Συνέχεια
Και ήταν τότε που αποφάσισα να ταξιδέψω μόνος.
Τότε, όταν έριξα μια φευγαλέα και κλεφτή ματιά προς τον ατέλειωτο ορίζοντα της ύπαρξής μου.
Εκεί που το λιμάνι γίνεται Συνέχεια
Είναι και αυτή η εμμονή να σου μοιάσω που μου παιδεύει τα μυαλά.
Είσαι το πρωτότυπο και έχω καταντήσει ένα φτηνό αντίγραφό σου. Ένα νόθο παιδί σου, μια πλαστή ιστορία και ένα κάλπικο κέρμα.
Ένα παραμύθι βασισμένο σε Συνέχεια